Nehm ik vundaag een Zeitung in de Hand un lees, wat eenkelte Lüüd, de dor hoch un dröög in Bundesdag sitten doot, so denkt, seggt un maakt, den ward mi männichmol slecht toweeg. Nu, wi leevt in een Demokratie un dat heet - ach, ik weet dat gor nich, dor mutt ik erst mol in mien Lexikon nablödern. Un dor lees ik denn: Demokratie heet Volksherrschaft un schall een Ideal för de menschliche Gemeinschaft ween. Un denn lees ik dor noch: As Staatsform heet dat: Herrschaft för dat Volk, dörch dat Volk. Jungedi, dat höört sik aver fein an. Un as ik dat , wat ik dor nu leest heff schlucken wull, as een Stück Schokolaad, dat de Geschmacksnerven fein kittelt, do bleev mi de Kraam doch unverwohrns in Hals stecken. Erst harr ik een bitter Opstöten, un denn kreeg ik dat spiegen, as harr ik wat eeten, dat rött un fuul weer.
Ik heff denn ok een paar Daag sinneert, worum mi vun de schön'n Wöör, de dor Lexikon stoht so slecht worrn is. Doch acht Daag later lees ik, dat söben Abgeordnete, meets Juristen, gegen dat niede Gesetzt klagen wüllt, dat seggt, dat de Abgeordneten op den Disch legg'n mööt, wat se sik, so nebenbi in de Tasch steken doot. Een vun de Kläger seggt, - nee, dat mutt ik hochdüütsch schrieben: 'Es gehe ihm um die grundgesetzlich geschützte Freiheit'.
Snacksch, dorbi hebbt se in Bundesdag doch erst de Gesetze gegen ‚Kriminalität un Terrorismus' dormit verteidigt, dat Lüüd, för disse Gesetze, de ja de persönliche Freeheit grenzen setten schall, keen Angst hebb'n mööt, wenn se de allgemeen'n Gesetze achten doot un nix to verbargen hebbt.
Süh un denn lees ik noch in den Artikel, dat een vun de Konsorten vun söben grote Gesellschaften Geld kriggt. Woför, dat steiht dor nich, aver he mutt dor je wohl wat för doon --- in Berlin? Aver nu segg mi mol, wenn de dore Kerl, so nebenbi för söben grote Gesellschaften arbeiden deit, lätt sik dor sien Doon to'n een as Volkvertreter to'n annern as Interessen Vertreter noch ünner een Hoot bring'n?
Nee, dat kann he nich! Dorto een Bispeel: De Ünnernehmen smiet alle Daag mehr und mehr Arbeitslüüd op de Straat. Denn je mehr Lüüd op de Straat liegt, um so mehr kann man den Lohn drücken, un de Gewinne sprudelt blots so.
Süh, un wenn de Kerl nu, de Wege för disse Gewinne mit freeschüffelt hett, (wat antonehm'n is) denn kann he doch nich togliek vör de Wahl den lütten Mann op de Straat tosegg'n, dat he för mehr Arbeit sorgen will.
Nee, dor paßt wat nich tohoop. Un ik fraag mi, ob man to so een Kerl, de dorto noch dat Recht studeert hett, noch Rechtanwalt segg'n kann? Oder drippt de Volksmund, de to so een Slag Lüüd Rechtsverdreiher seggt, den Nagel wat beter op den Kopp.
Un wat hett so een Doon noch mit de Demokratie to doon, de uns Volksverteter alle Daag in den Heven löövt, för de se stoht un kämpfen wüllt? Ja, an wat denkt de Lüüd överhaupt, wenn se vun Demokratie snackt? Meent se de, de se praktizeert, as boven beschreben? Wiß, dat is wohl so. Tominst fallt mi swoor to gläuben, dat se dorbi ok an de Wöör denkt, 'Herrschaft för dat Volk, dörch dat Volk', as dat in mien Lexikon steiht. Und de gröttste Witz - wat för een Demokratie! - dat Volk kann dit Volk nich mol afwähl'n, denn egal op wat för een Bank se sitten doot, egal woveel Stimm se as Direktmandat bi de Woohl kriegt, se hebbt een seekern Listenplatz. Un solang as se, as Lobbyisten so nebenbi, dat Johr över mehr insteekt, as de ‚Lütte Mann' in dree Johr mit sinnvulle Arbeid verdeen kann, ward se em ok nich verleer'n.
Süh un nu weet ik ok, worum mi so slecht toweg worrn is un meetsto dat Kotzen kregen heff, as mi dat Wort Demokratie in Hals steken bleev.